Kayıp Malezya uçağına dair bildiklerimiz ve hala bilmediklerimiz?

Malezya Havayolları'na ait Kuala Lumpur-Pekin seferini yapan MH370 sefer sayılı uçağın 239 yolcusu ve mürettebatıyla ortadan yok olmasının üzerinden 9 sene geçti. 8 Mart 2014'te uçağın kaybolmasının ardından geniş çaplı uluslararası arama başlatıldı ancak ne uçak ne de kara kutusu bulunabildi. Malezya Havayolları, uçaktakilerin anısına saygı göstermek amacıyla MH370 numaralı sefer sayısının kullanımını durdurdu.

Büyük çaplı aramalara rağmen o yolculukta ne yaşandığına dair edinilen bilgiler hala sınırlı. Peki MH370'in son seferine dair neler biliyoruz ve hala neleri bilmiyoruz?

1. MH370 NE ZAMAN VE NASIL KAYBOLDU?

Online yayın platformu Netflix, MH370'in kaybolmasının 9. yıldönümünde belgesel yayımladı. Belgeselle birlikte olaya dair spekülasyonlar yeniden gündeme geldi.

Yetkililer uçağın hava trafik kontrolüyle son bağlantılarını kullanarak, ayrıca radar elektromanyetik taşıyıcısından ve uydulardan bilgi edinerek MH370'in son yolculuğuna dair ipuçlarını bir araya getirmek için büyük çalışmalar yürüttü.

Uçak, Malezya'nın başkenti Kuala Lumpur'dan 00.41'de havalandıktan yaklaşık 40 dakika sonra ortadan kayboldu. Normalde yolculuğun 6 saat sürmesi planlanıyordu. Fakat Malezya Havayolları 07.42'de uçakla bağlantının kaybolduğunu açıkladı. Geçen süre içinde uçağın telsizinden bir yardım çağrısı bile gelmemişti.

MH370, 01.19'da Malezya hava sahasının sınırına ulaştı. Malezya hava trafik kontrolü uçağın Vietnam'a geçişini telsizden kontrol etmişti. Malezya Havayolları'nın en saygın pilotlarından 53 yaşındaki Zaharie Ahmad Shah, “İyi geceler, Malezya Havayolları 370” demişti. Bu, pilotların hep kullandığı bir ifade olarak belirtiliyor. Fakat Zaharie, Vietnam hava trafiği kontrolüne ülkenin hava sahasına girdiğine dair bir check-in yapmamıştı. MH370, bu noktada konum sinyali göndermeyi durdurdu.

Olayın üzerine devasa bir uluslararası arama başlatıldı. Edinilen bilgiler, bağlantısı koptuktan sonra MH370'in saatlerce uçtuğu yönünde. Çünkü kalkıştan 7 buçuk saat sonra, 08.11'de hala uydular tarafından saptanıyordu ancak uçağın yakıtının bu noktada bitmiş olması gerekiyor. Olaydan 10 gün sonra uçağın Hint Okyanusu'na düşmüş olabileceğine dair kanaat güçlenmişti. Malezyalı yetkililer 2015'te uçağın kaybını kaza olarak duyurdu.

2. MH370'TE KİMLER VARDI?

14 farklı milletten 227 yolcuyla birlikte uçakta 12 kabin görevlisi vardı. Yolcuların 153'ü Çinliydi. Yolcular arasında bir grup Çinli kaligraf, iki çocuk, üç Amerikalı, Jet Li'nin dublorü, Fransız turistler ve çalıntı pasaportla seyahat eden iki İranlı vardı. Interpol, İranlıların herhangi bir terörist faaliyetle ilişkili olmadıklarını açıkladı.

3. NEDEN KAYBOLDU?

Olayın ardından pek çok ihtimal ortaya atıldı ancak hiçbiri şu ana kadar kanıtlanmadı. Avustralyalı havacılık uzmanlarının 2018'de düzenledikleri bir panelde, pilotun intihar etmek istediği ve alıcıları kapattıktan sonra kabindeki basıncı boşalttığı iddia edildi. Avustralya Ulaştırma Güvenlik Ofisi'nin araştırmacıları ise bu iddiaya katılmadıklarını açıkladı. Büro, uçağın yakıtı bitip de denize çakıldığında kaptan pilot ile kopilot da dahil olmak üzere uçaktaki herkesin bilinçsiz olduğunu dile getirdi. MH370 soruşturma ekibinin ise 2018'de hazırladığı raporda, uçağın neden kaybolduğuna dair hiçbir kesin kanıt bulunamadığı ifade edildi.

4. PARÇALARI BULUNAMADI MI?

30'dan fazla ülkeden 140 gemiyle yürütülen kapsamlı arama çalışmalarına rağmen uçak ve kara kutusu hala bulunamadı. Aramalarda, yaklaşık 150 milyon dolar harcama yapıldı, 120 bin kilometrekareden fazla deniz alanı tarandı. Nisan 2015'te Malezya Havayolları'na ait uçakların kanatlarına benzer bir parça Hint Okyanusu'ndaki Reunion adasının kıyılarına vurdu. Parça, Fransız uzmanlar tarafından incelendi ve enkazın MH370'e ait olduğu sonucuna varıldı.

Yıllar içerisinde de Madagascar gibi yerlerde, sahillere birtakım kişisel eşyalar vurdu. Avustralya, Çin ve Malezya'nın yürüttüğü ortak arama da 2017'de durdu. Kanıtların spesifik bir noktayı işaret etmesi halindeyse aramalar yeniden başlayacak.

Kaynaklar:The Washington Post, The Guardian

Kaynak: Web Özel